Welke lichtmeetmethode is voor mij de beste

Bij het bepalen van de meest optimale belichting gebruiken we de ingebouwde lichtmeter van de camera. Als we de ontspanknop half indrukken begint de camera met zijn of haar werk en meet het licht. Voordat we de ontspanknop tot het laagste punt indrukken, wacht ons eerst nog een belangrijke klus. We moeten eerst een keuze maken uit één van de drie lichtmeetmethoden.

  • Meervlaksmeting / matrixmeting

In deze stand zal de camera middels een aantal meetpunten, die over het hele beeld verspreid zijn, een zo goed mogelijke belichting proberen te berekenen. Steeds meer camera's gaan een stapje verder door in te schatten welk onderwerp aan de orde is, en hierop een belichtingscorrectie toe te passen. Vaak komt het er toch op neer dat er een gemiddelde belichting ontstaat.

  • Centrumgerichte lichtmeting
Bij deze meting concentreert de camera zich voor het grootste deel op het midden van het beeld. Hoge lichten boven in het beeld, zoals we vaak meemaken bij landschappen, zullen niet of veel minder meegenomen worden in de uiteindelijke belichtings berekening.
Een goed begin dus om uiteindelijk tot een correcte belichting te komen.

  • Spotmeting
Met deze zeer precieze manier van meten, maken we het ons niet altijd even gemakkelijk. Met het licht meten op een heel klein gebied in het centrum van het beeld, vraag je vaak om problemen. Bij de geringste afwijking, zit je naast het te meten gebied, en kan een verkeerde meting ontstaan. Als jouw camera een spotmeetingssysteem heeft, loont het zeker de moeite om eens te experimenteren met deze instelling.


Wat is nu eigenlijk de beste manier van lichtmeting?

Op deze vraag is maar één antwoord mogelijk, deze bestaat eenvoudig weg niet. Elk onderwerp heeft een eigen aanpak nodig, dit geldt niet alleen voor het type camera, objectief, standpunt en het gebruik van bijvoorbeeld het licht, maar zeker ook het gebruik van de drie lichtmetingssystemen.
Om mijn betoog niet al te dramatisch af te sluiten, is het dan toch fijn om te berichten dat uiteindelijk het histogram ons laat zien hoe de totale belichting is opgebouwd, en of deze nog gecorrigeerd moet worden.